ಧೇನು ಪುರಾಣವು

ಋಷಿಯೊಬ್ಬ ಲೋಕಕ್ಕೆ ಕರುಳಿಂದೆ ಒರಲಿದ

ಖುಷಿಯಿಂದ ಕರುಕರೆಗೆ ಮರು ಗೋವು ಗೆಲೆವಂತೆ
ನಶೆಗೊಂಡರಾ ಪಂಡಿತರನೇಕರನೇಕರಲ್ಲಿ ಹಸಿಹುಲ್ಲನಿತ್ತು
ಹುಸಿಪ್ರೀತಿಯಂ ತೋರಿ ಕರೆದರಾ ಸವಿಕ್ಷೀರವನು ಬರಿದೆ ಬಾಯಾರಿ

ಪಾನ ಪಂಡಿತನೊಬ್ಬ ಹಸಿಹಾಲಹೀರಿದನ
ವನ ಮೀರಿಸಲೊಬ್ಬ ಕುದಿಸಿ ಕೆನೆತೆಗೆದ
ವನವಸ್ತು ಸೇರಿಸಿದ ಬಹುರುಚಿಯ ತೋರಿಸಿದ
ಜನಕೆ ಬಡಿಸುತ ಹಿಗ್ಗಿ ಬಾಯಿ ಚಪ್ಪರಿಸಿದ

ಪಾಯಸವ ಮಾಡಿದರಾಯಾಸ ಮೀರಿದರವರು
ಸಾಯದೇ ಸ್ವರ್ಗವನು ಕಂಡೆವೆಂದುಲಿದರು
ಮಾಯಕ್ಕೆ ಮೇಲೊಂದು ಕರಿಕಂಬಳಿಯ ಹೊದ್ದರು
ಕಾಯಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ನೆಲಬಳಸಿ ಗೊರೆದರು

ಕಾಲಕಾಯುತಲಿದ್ದ ಜಗದೇಕ ಪಾಮರನು
ಬಾಲಕನ ಮನದವನು ಲೀಲೆಯಲಿ ಹನುಮನು
ಕಾಲಸದ್ದಿಲ್ಲದೆ ಕೊಟ್ಟಿಗೆಗೆ ಬಂದನು
ಖೂಳ ಪಂಡಿತರನೆಲ್ಲ ಮನಸಾರೆ ಬೈದನು

ಕುಣಿಕೆಯಂ ಬಿಡಿಸಿದಂ ಚೆಂಗರುವ ಪುಟಿಸಿದಂ
ಹಣಕಿ ತಾ ನೋಡಿದಂ ಹಸಿದು ಹರಿದಿದ್ದ ಜೊಲ್ಲನುಂ
ಚಣಚಣಕು ಕುಣಿಯುತ್ತ ಕಣಕಣವ ಸವಿಯುತ್ತ
ಮೇಣ್ ಬಾಲವೆತ್ತುತ್ತ ಕುಣಿವ ಕರುವಂ

ಕಣ್ಣಲ್ಲೆ ನಲಿಯುತ್ತ ಮೈಎಲ್ಲ ನೆಕ್ಕುತ್ತ
ಬೆಣ್ಣೆಯಂತಿಹ ಕರುವ ಕಲೆತ ಹಸುವಂ
ಕಣ್ಣ ತುಂಬಿಸಿ ತಾನು ಪಾಮರಂ ಹಿರಿಹಿಗ್ಗಿ
ಚಿಣ್ಣನಂತಲೆ ಸವಿದನಾ ಋಷಿಸಹಜ ಕಾವ್ಯಮಂ